Kısa kısa öyküler, ders verirler bizlere.

Güvercinle Karınca

Bu masalda hayvanlar küçük,
Ama gördükleri iş yine büyük.
Bir güvercin su içiyormuş,
Durgun bir derenin kıyısında.
Bir de bakmış zavallı bir karınca
Su içeyim derken dereye düşmüş,
Çırpınıp duruyor biçare,
Kıyıya varabilir mi, nerede!
Güvercin acımış,
Bir saman çöpü atmış suya,
Çöp, iskele olmuş karıncaya,
Çıkmış üstüne, kurtulmuş.
Derken bir serseri çıkagelmiş,
Yalınayak, elinde tüfek.
Görünce güzelim güvercini,
— Yaşadık, demiş, okşamış tüfeğini.
Haşlaması mı, kızartması mı diye
Düşünüp nişan alırken,
Karınca ısırıvermiş topuğundan.
Uf deyip kımıldayınca gebeş,
Gökleri boylamış güvercin kardeş.
Akşam yemeğine güvercin ha?
Soğan ekmek nene yetmiyor, mankafa!