Şimdi kedim var ama bir zamanlar köpeğim vardı. İsmi Bobo'ydu. İnanılmaz güzel bir kurt köpeğiydi. Çok ama çok oyuncu, sevgi doluydu. Babaannemlerin köydeki evinde besliyorduk. Çişi geldiğinde ağlardı camımın önünde hemen yürüyüşe giderdik. Daha sonra babaannem yazın günü serinlesin diye soğuk su tuttu üzerine o da saldırdı biraz eteğini tutmuş sadece ama babaannemi korkutmaya yetti. Bu sebeple onu babamın bahçeli evi olan ve güvendiğimiz bir aileye verdik. Son.
Yorum yazmak için lütfen giriş yapınız