Çocukluk çağlarından bahsetmiyorum.

O zaman mandalinayı portakalın kardeşi sanıyorduk.

Böyle bir düşünce olgunlaşmasını ele almayacağım.

Yani bu da bence tabii ki böyle bir husus ama daha büyük yaşlardakini inceleyelim bugün.

Fiziksel olgunlaşma gözle görülebilir biliyorsunuz ki.

Boyumuz uzar, sesimiz değişir, saçlarımız beyazlar (bu konuda yaralıyım)...

Ama düşüncelerin olgunlaşmasını gözümüzle göremeyiz.

Hatta düşüncelerimizin olgunlaştığını fark edemeyiz bile bazen.

Çünkü bu düşüncelerin ortaya çıkabileceği ortamımız olmaz.

Arkadaş ortamımız buna el vermez, ailemizde ortaya çıkaramayız...

Bazen fark edemeyiz işte.

Ama fark ettiğimizde dünyalar bizim olur.

Ben büyüdüm demek o çocuklukta hayal ettiğimiz büyüklük halimizin nasıl olduğunu bilmemizi sağlar.

da bile olmaz
ama fark ettiğinde dünyalar onun olur