Emekli olunca şöyle bir Ege’de küçük bir sahil kasabasına yerleşmek, doğayla iç içe olmak hayali vardı bir dönem. Bağ bahçe ile uğraşmak, kendi mahsulünü üreyip, organik beslenmek…

Ne oldu sahi bu hayali kuran insanlar? Emeklilik zamanları mı ertelendi, yeni yerler mi keşfedildi, şehrin tutkusuna mı kapıldılar? Ne oldu sahiden?

Çok uzun zamandır şu cümleyi kuran insanlara denk gelmedim. Organik yaşamanın, bağ bahçenin o kadar kolay olmadığını mı anladılar acaba?

Çünkü ben ailemden biliyorum bahçe öyle uzaktan göründüğü kadar sempatik değil. Uğraşmak, çaba harcamak istiyor. Her şeyin bir ekme zamanı var, düzenli sulaması, çevresindeki yabani otları toplaması var. Durduk yere hiçbir şey kendi kendine yetişmiyor güzelce.

Sanıyorum ki bunun farkına varıldı…