Birinin hiç zorlamadan, ısrar etmeden

kendiliğinden gelen bütün güzellikleriyle 

hayatında senin bile gücünün yetemeyeceği kadar yer edinmesi ne tuhaf şey.

insanın içine sevgi siniyor,

sokağa çıkıyorsun yüzünden gözünden okunuyor o sevginin güzelliği.

Nereye gitsen seninle.

Sonra bir gün bitiyor.

Geçmişe bakıyorsun,

sanki hep sürecekmiş gibiydi. 

Şimdi ise hiç yaşanmamış gibi.

Ne garip insanın artık iki yabancı olduğu kişiyle

bir sürü anısının olması...