Bir şeyleri ertelemekte üstüme yoktur.

Eğer erteleme ustalığı gerçekten söz konusu olsaydı ben siyah kuşak olurdum.

Sizler de çekirgelerim olurdunuz.

İnanılmaz bir şekilde ertelerim bir şeyleri.

Alarm olsun, planlar olsun, hayaller olsun...

Ertelerim de ertelerim.

Tembelliğimden de değil, planı programı ona göre yapıyorum.

Huyum bu.

Bir şeyi hemen yapmaya çalışırım ama iş yapmaya gelince erteleyebileceğim kadar ertelerim.

Örneğin, bugün içerik yazacağım. İçerikler yayınlanmadan beş dakika önce bitiririm içerik girişini...

Hatta bazen içerikler onaylanırken bitiriyorum.

Son dakikaya kadar bekliyorum.

Yumurta kapıya dayanmadan olmuyor.

Peki ya siz?