Geçen kiminle bu sohbeti yaptığımı hatırlamıyorum ama eski şarkılardan bahsederek ne kadar yaşlandığımızı konuştuk. Mesela İzel-Çelik-Ercan’ı hatırlamak resmen yaş turnusolü gibidir. Bu konuşmayı yapınca fark ettim ki ben eski zamanları daha çok seviyorum. Yani aslında eski zamanlardaki kıyafetleri, müzikleri, filmleri.

O zamanki filmlerin konuları, müziklerin alt yapısı, sözleri, filmlerin senaryoları bana daha kaliteli geliyor. Şarkılarda bir yaşanmışlık, bir gerçeklik, gerçek duygular var. Şimdikiler tamamen ritim üzerineymiş gibi hissettiriyor bana. Tabii ki şimdiki müzikleri de dinliyorum, hoşuma gidenlerde var. Fakat dediğim gibi sanırım sadece müzik olarak dinliyorum.

Yeni filmler arasında seçici davranıyorum mesela. Ama eski filmlere denk geldikçe hep izliyorum. Şimdiki filmlere kıyasla çok daha az seçici davranıyorum.

Siz eskiler hakkında ne düşünüyorsunuz?