KURTLA İNSAN

Günün birinde tilki kurda, insanoğlunun gücünden, hiçbir hayvanın ona
karşı koyamayacağından, ondan korunmak için hile kullanmak gerektiğinden
söz etmiş. Bunun üzerine kurt karşılık olarak şöyle demiş:
- Günün birinde bir insanoğlu görürsem üstüne atılacağım: Tilki:
- Bu işte ben sana yardım edebilirim. Yarın sabah erkenden bana gel, sana
bir tanesini göstereyim! demiş.
Kurt erkenden yola koyulmuş. Tilki onu dışarıya, avcının her gün geçtiği
yolun üzerine götürmüş.
Önce yaşlı, emekli bir asker gelmiş. Kurt sormuş:
- Bir insanoğlu mu bu?
Tilki:
- Hayır, diye yanıt vermiş, vaktiyle öyleymiş.
Sonra okula giden bir oğlan gelmiş:
- Bir insanoğlu mu bu?
- Hayır, olmaya çalışıyor.
Sonunda omzunda çifte, yanında av bıçağıyla avcı gelmiş.
Tilki kurda:
- Bak işte, şuradan bir insanoğlu geliyor. Ona saldırmalısın ama ben inime
yollanacağım!
demiş.
Bunun üzerine kurt adama saldırmış. Avcı onu görünce:
- Yazık ki tüfeğime mermi koymamıştım, demiş. Nişan almış, av fişeğini
kurdun yüzüne boşaltmış. Kurt yüzünü şiddetle buruşturmuş ama kendini
korkuya kaptırmamış, ileri atılmış. O zaman avcı ona bir fişek daha sıkmış.
kurt acı duyduğunu göstermemiş, avcının üzerine saldırmış. Bunun üzerine
adam, pırıl pırıl pırıldayan av bıçağını çekmiş, kurdun sağına soluna birkaç
kez öyle saplamış ki, kurt her yanı kanlar içinde, uluya uluya koşarak tilkinin
yanına dönmüş. Tilki:
- Eee kurt kardeş, demiş,insanoğluyla işini nasıl bitirdin bakalım?
Kurt yanıtlamış:
- Aman, insanoğlunun gücünü böyle sanmıyordum. Önce omuzundan bir
sopa indirdi, içine üfleyince yüzüme doğru bir şey uçtu, beni son derece
gıdıkladı. Ondan sonra sopanın içine bir kez daha üfledi, bu sefer o şey
burnumun çevresinde yıldırım gibi, dolu gibi uçtu. Ona iyice yaklaştığım
zaman da bedeninden parıl parıl bir kaburga kemiği çıkardı. Bununla üstüme
öyle vurdu ki, az kalsın ölüp yerlerde serili kalacaktım.
Tilki:
- Ne türlü bir palavracı olduğunu görüyor musun? demiş, baltayı o kadar
uzağa atıyorsun ki, onu bir daha oradan alıp getiremiyorsun.