Birini ya da bir şeyi sevdiren ince bir detay, küçük bir nüanstır. Ne garip ki yine o şeyden ya da insandan soğutan da budur.

Güzellik de çirkinlik de bu detaylarda gizlidir. Bunun için birisini severken duyarlılıklarımıza karşı gösterdiği o hassasiyetlerden sevmeye başlarız.

Sonra bir gün, o hassasiyetlere artık eskisi kadar önem verilmediğini görünce sevgi yerini kaskatı bir soğukluğa bırakır. İki taraf için de değişmez bir yazgı gibi peşinden gelir bu.

İnsan sevdiği şeyi önce tanrısallaştırıp tapar, ardından inkar eder. O inkar her zaman can yakar…