İş ararken en çok zorlandığım kısım telefon trafiği sanırım. Sırasıyla önce çalışan sonra müdür yardımcısı peşine hemen müdür en son da kafenin sahibi mutlaka arıyor. Peki bu aramalarda ne konuşuluyor? Çalışan aradığında yaş ve meslek ile ilgili bilgini soruyor. Müdür yardımcısı yaşını ve tecrübeni soruyor. Müdür aslında sırf aramış olmak için arıyor. Tabii ki bu silsile küçük çaplı kafeler için geçerli. Bu aramaların tamamı kurumsal bir dille oluyor. Geldik en son kafenin sahibinin aramasına. O aradığında bilmelisin ki inanılmaz sıcak kanlı ve sevecen bir konuşma geçecek aranda lakin bu konuşma senin kurumsal dilinin bozulup bozulmadığına bakmak için. Nereden biliyorum defalarca o samimiyete inandım ve rahat rahat konuştum. Ağabeyler, canımlar havalarda uçuşuyor sonra ne oluyor peki. İşe alınmıyorsun. Garsonluk gerçekten çok değişmiş arkadaşlar. Kendini bozmadan sakince konuşmalısın bu konuşmalarda. Benim düştüğüm hataya siz düşmeyin.