İnsanın kalbinin kırılması da gerçekten bir yere kadar.

Çok fazla kalbiniz kırılır, kırılmaya devam da eder. Ama bir yerden sonra oluşan yeni kalp kırıkları aynı etkiyi yaratmaz.

Acı yemek gibi. İlk seferlerde iliklerinize kadar hissedersiniz ama bir yerden sonra uyuşursunuz. 

Kalp kırığı da öyle bir yerden sonra kırıldığını hissetmezsin.

Hatta öyle bir an gelir ki umursamayı da bırakırsın.

O an kötü bir an değildir. Aydınlanma gibi bir andır. Aslına bakarsan, güzeldir de.

Çünkü o andan sonra daha iyi hissetmeyi öğrenirsin.

Kalbini kıran o şeyi, o kişiyi umursamaktan vazgeçersin.

Çünkü anlarsın o şey senden çoktan vazgeçmiştir.

Bir iç ferahlığı, bir rahatlama hissi, omuzlardan bir yük kalktığını hissedersin.

Sonra koyverirsin gider.

Devam edersin.

Hayat devam ettiğin yerden yeniden başlar.

O yüzden siz de benim gibi, DEVAM EDİN.