Kedim camdan bakmayı çok seviyor, kuşları görünce çok heyecanlanıyor.

Biz de camın önüne ekmek kırıntısı vs. bırakıyoruz kuşlar için onlar geliyor karnını doyuruyor, Haşmet de onları izliyor.

Uzaktan izliyor kedim, korkutmuyor.

Bizim kadar kedişimiz de duyarlıdır.

Zaten kuşların sayısı bir iki üç beş diye artarken bir yerden sonra Haşmet kaçıp içeriden izliyor... :(

Böyle düşününce ileride sanırım parktaki bankta tek başına oturmuş bir yaşlı vardır ya kuş besleyen o ben olacakmışım gibi hissettim.

Ay Allah uzun ömür versin de olayım yani.

Bir değişik moda girdim şimdi...

Neyse.

Siz de besleyin arkadaşlar havalar soğuk, yazık aç kalmasınlar.