"Başkasının getireceği hzuur, sana zamanla onu kabetme korkusu aşılar. Kaybetme korkusu seni gittikçe daha büyük tavizler vermeye zorlar.

Tavizler vermeye başladıkça, olmadığın biri gibi davranmaya başlarsın. Olmadığın biri gibi davranmak, seni sen yapan hisleri, ruhunun isteklerini bastırmaya başlar.

Bastırılan tüm duygular bir yerde bikir ve günün birinde taşıp sana zarar verir. 

Hayat yolunda ruhunu besleyecek huzurun kaynağını mutlaka önce içinde, kend, çabanla yaratmalısın.

Seni mutlu edecek birini değil, mutluluğunun üzerine koyacak birini düşle. 

Kurtuluşunu bir olaya, insana değil,

içindeki yeniden başlama gücüne bağla.

Kendi dengeni kendin bulana kadar çabalamaktan vazgeçme,

kendini hiçbir değişkenin insafına emanet etme."