ölümle yeşil arasında

ne var? bir mağara durur
ve ötekini dinler, mağrur
bir çocuk sığınmıştır dağa
at biner gibi biniyor
tadılan bir şey midir akşam
bir sözün bulutunda
bir uçurumun yasında?

ölümle yeşil arasında

hep onlar var! terkideki
çocukta bir dağ, bir daha
ötekinin yerini alıyor
çoktan terkedildi bir bahara
ebruli sözler: teyze, hala
bir ev yılanının saçlarında
bir büyünün kokusunda


ölümle yeşil arasında

kimler onlar? anne, baba
daha sağlar, dağlar ne yapıyor
diye dışarı uzandı biri
bir yalnızlık ötekine karıştı
baba ıssız, anne tenha
bir kentin yaprağında
bir nehrin yarasında

çocuğuysa işte öylece andım

ölümle yeşil arasındandım
yollar da oralıdırlar

Hilmi Yavuz