Kolayı yok bunun..
Oyalamak yersiz..
Kara bir kütleyi fırlatacaksın,
İnecek yüreğine
Tekrarlayacaksın
Niyesini,
Yoksa nasıl tutunursun
Çoktan unutulmuş kızgınlığına


Kocaman iri balık gözü yalnızlık sana bakacak
Boydan boya lacivert kesecek her köşen
Önce isteyecek, sonra kaçacaksın.
Hiçbir zaman hazır olamayacaksın
Çağırmaktan yorulduğun gün
İzin isteyeceksin
Üzgün olmak için..

Sakız gibi çürüdü zaman
Merdivenler yer değiştiriyor..
Elimdeki eşyayı unutuyorum..
Ve birden çığlık atıyorum susun diye..
Belki sessizlikte susar içimdeki
Bekleyen

Ellerim yüzümde
Dudaklarım, gözlerim..
Ya onlar da dağılsa..
Nasıl toplanır beden..
Üflenince uçuşan tohum çiçeği..

Artık kimseyi sevmiyorum..
Yalnızca sevdiklerimi
Hatırlamaya çalışıyorum.

Ece Arabul Günel