Köprünün üstünde durmuşum geçende

Karanlık geceye bürünmüşüm.

Bir türkü duyulur uzaklardan

Altın damlalar yağardı bir de

Ürperen aynasında suyun

Gondollar, ışıklar, bir de müzik

Geçmiş kendinden, yüzdüler alaca karanlığa doğru

Ruhum, şu görünmez parmakların dokunduğu çalgı,

Bir Venedik türküsü söyledi gizlice,

Boyam boyam mutluluk içinde ürpererek.

Bir duyan var mı dersin?

Friedrich Nietzsche

Friendz10