Beraber yürümeye ikna edip, yolun tam ortasında geri dönerler. Yıllarca sırtında taşı, indirdiğin an oraya kadar senin taşıdığını unuturlar. Kapının önünde yıllarca bekletip, sen vazgeçip döndüğünde açtım içeri girmedin, derler. İnsan bu. İmkanı olan herkes her kötülüğü yapar.
En zor zamanlarında yanında olduğunuz insanlar, onların o zor zamanlardaki haline şahit ldunuz diye sizi hayatlarında istemezler genelde. Omzunuzda ağlayanlar, gülerken zor günlerinde yüzlerine bakmayan insanların yanına giderler. Çünkü siz onlara o zor zamanları anımsatırsınız.
Eski bir sözdür: "Körün gözü açılınca yapacağı ilk iş bastonunu kırmak olur."
Tam olarak böyle. Kime neyi ne kadar vermesi gerektiğğini kestirebilmeli insan. Aşırı iyiliğin ardından maraz doğduğuna şahit olmadan, bunun fakına varmalısınız.
Yorum yazmak için lütfen giriş yapınız