Mehlika Sultan'a aşık yedi genç

Gece şehrin kapısından çıktı.

Mehlika Sultan'a aşık yedi genç

Kara sevdalı birer aşıktı.

Bir hayalet gibi dünya güzeli

Girdiğinden beri rü'yalarına;

Hepsi meshur, o muamma güzeli

Gittiler görmeye Kaf dağlarına.

Hepsi, sırtında aba, günlerce

Gittiler içleri hicranla dolu;

Her günün ufkunu sardıkça gece

Dediler: "Belki son akşamdır bu"

Bu emel gurbetinin yoktur ucu;

Daima yollar uzar, kalp üzülür:

Ömrü oldukça yürür her yolcu,

Varmadan menzile bir yerde ölür.

Mehlika'nın kara sevdalıları

Vardılar çıkrığı yok bir kuyuya,

Mehlika'nın kara sevdalıları

Baktılar korkulu gözlerle suya.

Gördüler: "Aynada bir gizli cihan...

Ufku çepçevre ölüm servileri..."

Sandılar doğdu içinden bir an

O, uzun gözlu, uzun saçlı peri.

Bu hazin yolcuların en küçüğü

Bir zaman baktı o viran kuyuya.

Ve neden sonra gümüş bir yüzüğü

Parmağından sıyırıp attı suya.

Su çekilmiş gibi rü'ya oldu!..

Erdiler yolculuğun son demine;

Bir hayal alemi peyda oldu

Göçtüler hep o hayal alemine.

Mehlika Sultan'a aşık yedi genç

Seneler geçti, henüz gelmediler;

Mehlika Sultan'a aşık yedi genç

Oradan gelmeyecekmiş dediler!..

Yahya Kemal Beyatlı

Friendz10