23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı ve Ramazan bayramı yaklaşırken şöyle bir düşündüm de artık bayramlar hiç eskisi gibi değil. Böyle düşündüğüm için yaşlanmış da hissediyorum ama gerçekten öyle. 

Ben çocukken bayramlarda el öpmeye akraba ziyaretlerine giderdik. Sarmalar, börekler, tatlılar yapılırdı gelene ikram etmek için. Şimdi bayram zamanında herkes tatil planı yapıp tatile gidiyor. Bayramlaşmak, akraba ziyareti falan tarihin tozlu sayfalarına gömüldü. 

Ben çocukken resmi bayramlar, yani 23 Nisan, 19 Mayıs törenleri çok güzeldi. Bandolar, gösteriler, tiyatrolar, şiirler, korolar hazırlanırdı törene. Hatta devlet kanalında yayınlanan dünya çocuklarının katıldığı büyük gösteriler vardı. Televizyon başında ülkecek tek yürek olduğumuz anlardan birisiydi. 

Her şey daha bir coşkulu ve anlamlıydı sanki....