Bir zehir

Birikir odalarda,

Almaz ki veresin rüzgâra

Rüzgâr deli değil.

Birden yayılır kanda

Kararır dört yan.

Bir çöküntü başlar yaşamanda

Her şeyin değersizleştiği an.

Deniz mi bu, geçilmez

Aşılmaz dağ mı?

Tam bana göre, uyuşuk

Miskinlik gibi var mı?

Nedir seni saran bu sis

Yok dünyalarda tat.

Kuvvetsiz

Böyle daha rahat.

Yaşamışım kaç para

Mezar taşları neci?

Deli gibi sarılsam da hayata

Kalacak nesi var ki?

Kitaplar seslenir, yüksekten, mağrur:

- Gel bize, kurtul, gel!

Almanızla bırakmanız bir olur,

Böyle daha güzel.

Sokaklar seslenir, akpak, temiz:

- Hadi gel, avunursun!

Bütün sokaklardan iğrenirsiniz,

Avunmak şöyle dursun.

Behçet Necatigil

Friendz10