kent! işte orda! ölü doğmuş kelebek;
gibi kanatlarıyla varoluş seni bekler...
lime lime sesiyle, âh, el bebek gül bebek
büyütülüp bugüne getirilmiş sözcükler...
şimdi artık bir camın arkasında, eprimiş;
işte orda! öylece, iğnelenmiş olarak;
âh kent! acılarını sözcüklerde hep geviş
getirip sır oluyor aynalara...-ve kurak
evleriyle pörsümüş, varoşlarıyla rate
bir kent müsveddesi bu! harelenmiş, cıvımış
kanadıyla bulanık ve nedense degrade
sokakları yol yol akıyorken, âh, rüküş

aşklarıyla bu kentler! ..-ve elbette bu yanı
gösteriyor aynalar: geçmiş zaman hayvanı...