Kahraman olacaksan
Hain olmayı göze alman gerekir
Adil olacaksan
Aldatılmayı
Bulutlarda görüneceksin kimine
Kimi görmezden gelecek
Nerede olduğunu yalnız sen bileceksin

Kimdir onlar hiç ad koyamadığın
40’ına vardığında, daralınca yolların
Neden var diye şaşırdığın
Dudakları yok, sözleri ağır
Siyah gölgeleri önüne düşenler
Tekin değildir karanlıkları
Ama tozunu alır ışığının
Sen görünesin diye yaşarlar

Çok sevdim seni ince oğlum
Belki ispari kadar ürkeksin
Hani denizlerin en utangaç balığı
Dokunursun öylece yaşama
Girdiğin her suda kuma yakın..
Direndiğinde inandıramazsan..
Savaştığında keskin
İzin verdiğinde kaçak
Sevdiğinde zayıf olacaksan..
Yüzgeçlerinle ancak harelenirse su
Kendi girdabında yıkanırsın

Belki de yer sarsılacak adımından
Sen seçeceksin
Sarsıntıdan koyaklar açılırsa korkma
Dalını uzatacak yeşil, filiz verir yanıbaşında
Serinler boncuklanınca alnın
Suyunu taşır ırmak,
Yatağını açar yerleşeceğin toprak
Gün gelir herkese çok yakın
Bana geldiğin gün
Toprakta 'unutma beni' çiçekleri..

Ece Arabul Günel