Dersler yığılmış beklerken gece biraz uykumuz gelince kendimize söylediğimiz söz:

Sabah erken kalkıp çalışacağım.

Yapma ihtimalimiz yapmama ihtimalimizden her zaman daha düşüktür.

O alarm kapatılır, uyudukça uyunur, kahvaltı edeyim öyle başlayım denir...

Bahaneler bahaneler...

Kendimize bu yalanı söylemekten de vazgeçmiyoruz.

Sabah erken kalkıp çalışacağım.

Bazıları var ama gece 3-4 gibi uyanıyor ders çalışıyor.

Takdir ediyorum.

Çalışma tarzlarını değil, çabalarını.

Uzaya gidersiniz yani böyle yapacaksanız.

Ben öyle miyim? No.

Azıcık uykum gelsin derse bay bay çakarım, arkamı döner yatarım.

Sabah erken kalkıp çalışacağım yalanını da söylerim ama kendime.

Biraz vicdan rahatlatıyor çünkü.

Yapacak bir şey yok.