Kasım 21, 2024

Sone 106

Gördüm de göçüp giden zamanın öyküsünde

Nasıl anlatılmıştır doyum olmaz varlıklar,

Ölmüş sevgililerle yiğitler övgüsünde

Şiirlere güzellik ne güzellikler katar,

Nasıl eski kalemler güzelliği yazarmış,

El ayak dudak diye, göz diye, alın diye,

Anladım ki onlarda bir derin özlem varmış

Şimdi sana kul olan güzelliği övmeye.

Onların övgüleri, bugünün kehâneti,

Hepsi seni önceden anlatmayı denemiş,

Gözleriyle eğlenmiş bilmemenin lâneti,

Varlığını övmeye solukları yetmemiş:

 

Biz ki güzelliğini bu çağlarda görürüz,

Gözlerimiz hayran da dillerimiz övgüsüz.

 

William Shakespeare

 

Friendz10

Yorum yazmak için lütfen giriş yapınız

Editörün Son Yazıları

probiyotik

Adsız Şiirler

probiyotik

Anahtar

probiyotik

Ağlamak

probiyotik

Gerçek

Editörlerin Son Yazıları

kaptanfilozof06

Bu Sefer Ülkenin Yarısı Uyarıldı

probiyotik

Adsız Şiirler

bubble30

MÜZİĞE SIĞINANLAR

Nielawore

"TUHAF DUYGU"

Bizden haberdar olmak için mail listemize kayıt olun