Ne kendi korkularım ne dünyanın ilerde

Göreceği günleri düşünen koca kâhin

Ölüme mahkum diye umut görmediler de

Hiç kısaltamadılar süresini sevgimin.

Tutulan ölümlü ay katlandı karanlığa

Kendi boş fallarını şom kâhinler yeriyor;

Belirsizler taç giyip başlarken hakanlığa

Barış sonsuz çağlara defne dalı veriyor.

Bu en mutlu günleri yudum yudum içer de

Sevgim dipdiri durur ecel kul olur bana:

Ben yaşarım yokluğa karşı bu şiirlerde

Ölüm kıyar beyinsiz sürülerin canına.

Kendine şiirimde anıt bulacaksın sen

Zorba miğferleriyle tunç mezarlar göçerken.

William Shakespeare

Friendz10