düşünüyorum da, dünyada büyüyen ne varsa,

bir an tutunabiliyor yetkinlik noktasında;

şu koca sahnede sergilenen tüm oyunlarsa,

gizliden gizliye hep yıldızların etkisinde.

bakıyorumda, bitkiler gibi çoğalıyor insanlar,

aynı gökten açılıyor ya da kapanıyor yolları;

gençlikte kabarıyor, inişe geçince sönüyorlar,

silinmeye başlıyor akıllardan gösterişli günleri.

o görkemli gençliğin geliyor gözlerimin önüne;

savruk zaman belki çöküşle tartışmaya girdi bile,

gençlik gününü, karanlık geceye döndürsek mi diye.

AMA SEVGİN UĞRUNA ZAMAN'LA SAVAŞI SÜRDÜREN BEN,

YENİDEN AŞILIYORUM SANA, O NE GÖTÜRÜRSE SENDEN...

William Shakespeare

Friendz10