Nasıl dönüp geleyim bedenim dinç, gönlüm şen?

Dinlenmek nimeti hiç nasib olmaz ki bana?

Günün cefası, huzur sağlayamaz geceden:

Gün gecenin, gece günün kıyar canına.

Kanlı bıçaklı iki düşman değiller sanki.

Elele verip bana başlarlar işkenceye:

Biri hep işe koşar, hep sızlanır öteki

Çalışmak beni senden uzaklaştırdı diye.

Günü hoş tutmak için “Sevgilim parlak” derim,

“Aydınlatır gökleri bulutlar kararmışken.”

Yağız yüzlü geceyi över, diller dökerim:

“Yıldızlar kör olunca sevgilimdir nur döken.”

Ama gün, işte her gün çilemi uzatıyor;

Gece, işte her gece derdime dert katıyor.

William Shakespeare

Friendz10