Ne yap yap, kurban gitme kışın zalim eline,

Özün arıtılmadan, yaz’ı almasın senden;

Bir şişeye bal akıt, bir yere bir hazine

Sun güzel hazinenden, kendin sona ermeden.

Bu iş haram değildir, tefecilik de değil:

Sevinç verir gönüllü borç ödeyenlerine

Görevin bir başka ‘sen’ yaratmaktır, bunu bil;

İşte on kat mutluluk: on gelir bir yerine.

On kat büyük bir görkem doğar gür benliğinden

Ortaya senin eşin on tane sen çıkar da,

Ölüm, eli böğründe kalırdı göçünce sen

Bırakırdı, yaşardın gelecek kuşaklarda.

Vazgeç inattan: Öyle güzelsin ki olmasın

Ecel senin fatihin, solucanlar mirasçın.

William Shakespeare

Friendz10