Yanakları, eskiyi gösteren bir harita;

Güzellik, doğal yaşar, ölürdü çiçek gibi.

Bugünün süsü püsü, piç izleri doğup da

Olmamıştı yaşayan alınların sahibi;

Ölülerin saçına konan altın örgüyle

Gömütün kutsal hakkı kırpılmazdı o zaman,

Yeni yaşam bulmazdı ikinci başta böyle;

Güzel, ölü duvakla kimseye vermezdi şan.

Onda yaşar bu kutsal saatleri geçmişin:

Sevgilim allı pullu değil, yalınkat, berrak;

Kimseden yeşil almaz kendi ilkyazı için.

Göz boyamağa kalkmaz eskileri soyarak,

Doğa saklıyor onu – harita, hazinedir:

Düzmece Sanat görsün eski güzellik nedir.

William Shakespeare

Friendz10