Korkudan sahnede eli ayağına dolaşıp,

Rolünü şaşıran kötü bir oyuncu misali;

Ya da azdıkça içine sığmayan öfkesi taşıp

Kendi yüreğini zayıf düşüren çılgın biri gibi,

Unutuyorum, kendime güvenim olmadığından mutlaka,

Tam olarak söylemeyi aşk oyununun sözlerini;

Ve aşkımın yükü öylesine ağır geliyor ki bana,

Kendi aşkımın gücü karşısında eziliyorum sanki.

O halde, nedemek istediğimi bakışlarım anlatsın,

Konuşan gönlümün sessiz sözcüsü olsun onlar;

Aşkımı onlar açığa vursun, derdime çare arasın;

Öyle ki, hiç kalsın yanında, durmadan konuşanlar.

Ah, sessiz aşk neler yazmış, öğren artık okumayı,

Aşkın sırrına ermişler bilir gözleriyle duymayı...

William Shakespeare

Friendz10