Bazen anlam veremediğim şekilde olağanüstü bir stres yaşarım. Ve ben bu stresi yaşarken sanki dünya benim için durur. Bir an için aklımı kullanamaz hale gelirim. Öyle boş boş bakmaya başlarım. Sanki buz kesmiş gibi olurum. Sonra inanılmaz bir endişe başlar içimde. Bu endişenin boyutu öyle bir hal alır ki bir anda bütün işlerimi bitirmeye çalışırım. Tabi ben bütün işlerimi bitirmeye çalışırken aklım hala durmuş vaziyettedir. Stresli bir an yaşadığımda o an yaptığım hiçbir şeyi sonradan düşününce hatırlayamam. Ben bu stres altında yaptığım işlerimi bitirdiğim zaman bir anda üzerimde büyük bir yorgunluk hissederim. Bir anda olduğum yerde kalırım. Bu yorgunluk ve çökme hali birkaç saat sürer. Sonrasında karnım acıkır ve bir şeyler yediğim zaman kendime gelirim.