Kalabalık önünde konuşurken gerçekten zorlanırım.

Bunu yaşamayanlar pek anlamaz.

Ne olacak ki derler.

Ben de kendimi böyle telkin etmeye çalışıyorum.

UCUNDA ÖLÜM YOK YA diyorum.

Biraz yardımcı oluyor.

Gerçekten.

Birazcık.

Ama genelde konuşmaya başladıktan sonra rahatlarım.

Ellerimin titremesi geçmez ama biraz rahatlarım.

Bir an önce bitsin diye uğraşırım.

Bir de hep sesim gider.

E zaten konuşmak zor bir de sesim gidiyor.

Offf.