“Madem ki istiyorsun öyleyse durma git

Beni düşünme rahat ol yalnız kalabilirim

Sen de bilirsin hiçbir acı sonsuza dek sürmez

Hatta her an yeniden sevebilirim

Olmazdı ben de biliyorum haklısın haydi git

Korkma seninle gerçekten dost olabilirim

Aslında ben de uzun zamandan beridir sana

Ayrılmak istediğimi söylemedim haydi git”

Tam bu noktada bir dank ediş ve gerçekleri dile getiriş geliyor…

“Git... -me dur ne olursun

Gitme kal yalan söyledim

Doğru değil ayrılığa daha hiç hazır değilim

Aramızda yaşanacak yarım kalan bir şeyler var

Gitme dur daha şimdiden deliler gibi özledim”