Tepeler üzerinden ay geçiyor
Orman yaprağı yavaş uçuyor
Yeşil dallar adasında
Boru hüzünle otuyor.
Daha uzaklara, uzaklara ha
Yavaş, daha yavaş, daha...
Gönlüm daha da kimsesiz
Ölüm- özlemle şimdi çaresiz.
Niçin Susuyorsun gönlüm
Sana tansikla akınca
Tatlı boru acaba ötecek misin?
Bir kere olsa da benim için?
Mihai Eminescu
Friendz10
Yorum yazmak için lütfen giriş yapınız