Tutkularım bitti.
Düşlerimden de soğudum.
Sade çilem kaldı bana,
Kalbimdeki boşluğun meyvası.

Zalim kaderin fırtınasıyla,
Söndü gürbüz hâlem.
Üzgün ve yalnız yaşarken,
Beklerim, gelecek mi sonum?

Böyle duyulurken fırtınanın kış ıslığı,
Bir yaprak;
Çıplak dalda tek başına,
Geç soğuklarla vurgun yemiş,
Titriyor, çok geç kalmış.

Aleksandr Sergeyeviç Puşkin

Friendz10