Üniversite öğrencilerinin hemen hepsi KYK yurdunda mutlaka kalır. Az kalır, çok kalır, bir gün kalır belki ama mutlaka kalır. Kaçak girer, misafir gelir, bir yolunu bulur.

Ah o yurtlar!

KYK yurdu hak etmek ayrı, orada kalmak ayrı, o kurallar, o yemeklere alışmak apayrıdır. Ben de kaldım üniversitenin ilk yıllarında KYK yurdunda. KYK yurtlarının değişik kuralları vardır. Değişik derken tabii ki mantıklı ama öğrencilerin gerekli bulmadığı.

KYK yurtlarında enteresan durumlar yaşanır. Mesela çamaşır odası diye bir yer var, çamaşır asmak için. Oradan çorabınız, iç çamaşırınız bile çalınabilir. Çok mantıksız gelebilir size ama çalarlar.

Saatler öncesinden kalkıp çamaşır yıkamak için makine tutmaya gidersiniz. İlla orada kavga çıkar. Yangın merdiveninde sigara içenler ve orada sevgilisiyle kavga edenler vardır.

Düzenli olarak ambulans gelir yurda. Sevgilisiyle kavga eden o kızlar ayılıp bayılırlar çünkü. Koridorda bas bas bağırarak kavga ederler tabii bir de.

Yemekleri hep aynıdır. Hele bir de ikinci öğretimseniz hep aynı şeyi yersiniz. Çünkü kalmaz akşama. Haşlanıp saatlerce bekleyen, sabah kahvaltısında sarıların yeşile döndüğü yumurtalar vardır. Bezelye yemeği, bulgur pilavı sabit akşam yemeğidir.

Anılarınız canlandı mı?