İkimizin olduğu ahşap bir ev
nasıl gizlenmiş ağaçların içine
akşama dönmüş yüzünü
ne bize bakıyor, ne denize

Andırıyor gelecek günlerin uzaklığını
merakla bekliyor güzü
ılık yaz gecelerini bırakmış geride
yaşlı bir emekli geçiyor aklından
olmazsa hayalleri karışık bir sevgili

Rahat mı bakımlı mı kimsesiz mi
umurunda değil
yaslanmış karşı tepeye
masallardaki gibi
puslu bulanık gri