Yaşamak şakaya gelmez,
büyük bir ciddiyetle yaşayacaksın
                     bir sincap gibi mesela,
yani, yaşamanın dışında ve ötesinde hiçbir şey beklemeden,
                      yani bütün işin gücün yaşamak olacak.

Yaşamayı ciddiye alacaksın,
yani o derecede, öylesine ki,
mesela, kolların bağlı arkadan, sırtın duvarda,
yahut kocaman gözlüklerin,
                     beyaz gömleğinle bir laboratuvarda
                               insanlar için ölebileceksin,
                     hem de yüzünü bile görmediğin insanlar için,
                     hem de hiç kimse seni buna zorlamamışken,
                     hem de en güzel en gerçek şeyin
                                  yaşamak olduğunu bildiğin halde.

Yani, öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamayı,
yetmişinde bile, mesela, zeytin dikeceksin,
         hem de öyle çocuklara falan kalır diye değil,
         ölmekten korktuğun halde ölüme inanmadığın için,
                                yaşamak yanı ağır bastığından.

Nazım Himet Ran