Şehre çöken karanlık

Sokakta bir adam gördü.

Kattı adamı önüne

Evine götürdü.

Adam dinlendi biraz,

Sofraya oturdu.

Yemeklerini yediler,

Annesi çocuğu yatırdı.

Şehre çöken karanlık

Her gece başucunda

Yalnız korkan çocuğa

Masallar anlatırdı.

O gece garip bir şey oldu:

Karanlık uzandı göğe,

Gökten bir yıldız aldı,

Odaya getirdi.

Boşlukta dönen yıldız

Işık ışık bölündü.

Renkli maytaplar gibi

Çocuğun üstüne döküldü.

Çocuk hemen uyudu

Uykusunda güldü.

Behçet Necatigil

Friendz10