Acılı ruh, didinmeye düşkün eskiden,

Umut, ki mahmuzu can katardı çabana,

Artık sürücün olmaz! Utançsız yatsana

Kocamış at, her engele takılıp giden.

Katlan, yürek; ağır uykuna dal şimdiden.

Yenilmiş, bitkin ruh! Koca serseri, sana

Artık ne uğraşıdan tat var, ne sevgiden;

Kalsın flüt iç çekişten, boru ezgiden!

Zevkler, ilişmeyin bir küskün, bezmiş cana!

Canım ilkyazın kokusu gitti yabana!

Zamandır her dakika beni yutup yiyen

Sonsuz kar donmuş bir gövdeyi sararcana;

Yukardan baktığım yeryuvarlağı bana

Bir sığınak göstersin istemem yeniden.

Çığ, götürür müsün düştügünde beni sen?

Charles Baudelaire

Friendz10