Bazen gündemde bazı insanların içinde bulundukları topluluğa ya da o topluluğun liderine yaranmak için pek hoş olmayan hareketler yaptıklarını görüyoruz. Bu hareketlerden birisi de gereksiz yere yapılan ve dozajı kaçmış övgüler. Bunun bazen öyle boyutlarını görüyorum ki öven kişi utanmasa bağlı olduğu topluluğun liderini tanrı ilan edecek boyuta geliyor. Ancak bunu yapan kişi aslında en çok kendi karakterinden ödün verdiği için kendisini düşürüyor. Bence bir insanın kendisini yüceltmesi için yapabileceği en iyi yollardan birisi hatası varsa bunu kabullenmek, bunu söyleyebilmektir. Yani kısaca neyse onu söylemek.