“Moda" kavramının geçmişteki anlamı bugünkünden tama­mıyla farklıydı. Eski çağlarda in­sanlar, moda dendiğinde her şey­den önce saç ya da sakal modasını anlarlardı. Çünkü, saç modasında giysi modasından daha çok çeşit ve yeni yaratımlar söz konusuydu. Bugün ise moda kavramı, giyinip kuşanmak anlamına geliyor. Eski zamanlarda elbiseler, yüzyıllarca, aynı şekilde kalıyordu. Öte yan­dan, saç modellerindeki değişikli­ğe en çok Romalı şair Ovid şaş­mıştır: "Çok çeşitli olan saç model­lerinin sayısını söyleyemem, her geçen gün bir yenisi ekleniyor..."

Bu saç çeşitliliği, M.Ö. 5 bin yı­lında da görülüyordu;

Bunu, me­zarlarda bulunan taraklar, saç to­kaları, tıraş bıçakları ve aynalar­dan öğreniyoruz. Bu ilk kalıntılar­dan şu sonuç çıkıyor: Eski Mısırlı­lar için saç bakımı ve şekli oldukça önemliydi ve bu konuda kadınlarla erkekler arasında pek az fark var­dı. 19. yüzyıla kadar saçlar, sınıf farkları, insanların "içsel durumla­rı", kökenleri ve içinde bulunulan çağın zihniyeti hakkında giysiler­den daha çok şey anlatıyordu.

Saçın kurban edilmesi,

Tarihteki yüksek kültürlü toplumlarda bile yalnızca cenaze törenlerinde söz konusu oluyordu. M.Ö. 3 bin yılın­dan kalma eski Mısır mezarların­da, ölünün son yolculuğunda ya­nında götürmesi için ahşap kutula­ra yerleştirilen saç yumakları bulunmuştur.

İnsanoğlu, aşk meselelerinde, evlilikte, doğumda ve ölümde sa­çının bir parçasını neden feda edi­yordu? Kişi, ilahların ve kötü ruh­ların gücüne karşı "savunmasız" kaldığını hissettiği her an bu edimi gerçekleştiriyordu. Saçıyla birlikte, kendi benliğinden bir parçayı da, bütün bu güçlere karşı sembolik olarak feda ediyor, böylelikle iyi ruhların koruması altına gireceğini umuyordu.