19.yüzyılın ilk yıllarında, Avrupa'da siyasi dengeler altüst olmuş durumdaydı. 1789 Fransız Devrimi'nin esintileriyle sarsılan Avrupa, hemen ardından Napolyon ordularını tanımıştı. Değişen dengeler, yeni düşmanlıklar, farklı ittifaklar getiriyordu.

Aynı dönemde Osmanlı devletinin başında III. Selim (1789-1807) bulunuyordu. Osmanlı geleneksel olarak, Fransa ile dostluk politikası sürdürmekteydi. Fakat Napolyon'un Osmanlı toprağı olan Mısır'ı işgali, III. Selim'i yeni ittifak arayışlarına itti. Avrupa'da Fransa aleyhine kurulan ittifaka katılmak üzere III. Selim, İngiltere ve Rusya ile müzakerelere girişti.

Fransa'ya karşı müttefik arayışı içinde olan İngiltere ile Rusya da Osmanlı'yı yanlarına çekmek isteyince, ittifak antlaşmaları gerçekleşti: 22 Aralık 1798'de Rusya ile 5 Ocak 1799'da ise İngilizlerle ittifak yapıldı. Bu antlaşmalardan her ülkenin ayrı beklentileri vardı.

Rusya, Balkanlar üzerinde nüfuzunu artırma çabası içindeydi. İngilizler ise Hindistan yoluna hakim bir konumda bulunan Mısır'dan Fransa'nın atılması ve bu topraklara kendilerinin yerleşmesi peşindeydiler.