Makarna tüm yeryüzünde çok sevildi ve hemen benimsendi...

 

Sophia Loren'in "Bende gördüğünüz herşeyi makarnaya borçluyum" dediği' zamanlarda, makarnanın içinde piştiği suyun iyileştirici özellikleri olduğuna inanılıyordu. Söylenilenlerin yüzde kaçının doğru olduğu bilinmiyor; ama, bilinen bir gerçek var ki, makarna tüm yeryüzünde çok sevildi ve hemen benimsendi... Örneğin Amerikalılar, makarnanın yemek zevklerini tatmin edeceğine ve makarnanın getirdiği kiloların kalçalara ve bele gitmeyeceğine hemen ikna oldular...

Makarnanın nereden geldiği konusunda çok çeşitli rivayetler var

 

Ama, bunların en ünlüsü Marco Polo ile ilgili olanı... Hikayeye göre, Marco Polo makarnayı Çin'de görmüş ve onu İtalya'ya getirmişti. Polo'nun Asya'dan döndüğü 1279 yılında, ölen bir askerin vasiyetini yazan bir noterin listeye "Bariscella plena de macaronis" (Bir sepet makarna) yazması, bu öyküyü doğruluyor. Ancak, makarnanın Çin'de 3000 yıl evvel yendiği konusunda kuşkular var. Paleobotanik verilere göre, buğday ve su karışımından oluşan bu besin, binlerce yıl önce Mezopotamya'da yeniliyordu. Bazı besin tarihçilerine göre ise, ilk makarna Etiyopya'da ortaya çıktı. Çünkü, bu bölgenin doğal tahılı "Tritucum durum" adı verilen sert buğdaydı.

Makarnanın ilk kez Yunanis­tan'da üretildiğini iddia eden bir kı­sım tarihçiler de, "maccaroni" keli­mesinin eski Yunanca'daki "makar" (kutsal) kelimesinden geldiğini belir­terek savlarını güçlendirmeye çalışı­yorlar. Ancak, günümüzde geçer olan kuram, makarnanın çıkış yerinin Ara­bistan olduğu yolunda... Etimoloji de bu kuramı destekliyor. 12. yüzyılda yazan bir Arap coğrafyacı, Sicilya'da "itriyah" adıyla anılan makarnaya Tasladığını anlatıyor. Arapça "kokulu" anlamına gelen "itriyah"tan türe­me olduğu sanılan İtalyanca "trii" ke­limesi, bugün hâlâ Güney İtalya ve Sicilya'da makarna için kullanılıyor.

Makarna sözcüğüne gelince

 

Bir türünün "spaghetti" (küçük ipler) adıyla tanınmasına karşılık, makarna uzun yıllar "maccaroni" adıyla tanın­mıştı. 14. yüzyılda "Decameron"u ya­zan Boccacio, gourmet'in düşünü ya­zarken, insanların Parmesan dağının tepesinden aşağı "maccaroni" ve "ra­violi" boşalttıklarını anlatıyordu. On­dan 400 yıl sonra besteci Rossini, Pa­ris'ten İtalya'ya yolladığı mektupları­nı "Rossini senza maccaroni" (Ma­karnasız Rossini) diye imzalamış, "Cezayir'deki İtalyan Kız" operasın­da, İsabella'nın Cezayir Beyi Musta­fa'yı pişirdiği makarnayla uyutarak kaçtığını anlatmıştı.