Sonuçta, Nazi hazinelerinin ne kadarı bulundu bilinmiyor;  çünkü toplam miktarı hakkında hiç bir bilgi yok. Kiev veya Lvov'u yağma eden SS birliklerinin ne kadar altın topladıkları ve ne kadarını kime verdiklerini bilmek olanaksız. Keza örneğin Macar veya Romen  faşistlerinin yağmalarını ne yaptıklarını, bunların ne kadarına SS'lerin el koyduklarını da bilemeyiz. Reichsbank kayıtları bir miktar fikir veriyor ama toplanan altının ve diğer değerli eşyaların ne kadarının bu kanaldan geçtiği hakkında her tahmin yapılabilir.

Hiç kuşku yok ki bunların bir kısmı savaş için kullanıldı. Bir kısmı Goering'in özel müzesi olan Karinhall gibi yerlere konuldu. Özellikle sanat eserlerinin bir kısmı yollarda mahvoldu veya kapanın elinde kaldı. Kaynakların bir kısmı da Nazi savaş suçlularının kaçması için kullanıldı.  Ancak Nazi yağmasından ve altınlarından en çok kâr edenlerin İsviçre bankerleri ve Alman sanayicileri olduğuna şüphe yok. İsviçreliler yağmalanan altınların karşılığında Alman savaş makinasının gereksinimi olan dövizi temin ederek savaşın bir hayli uzamasına neden oldular. Holakost kurbanlarına yaptıkları davranışların yanı sıra bu da onları suçlu kılan başka bir unsurdur. Bunun yanı sıra yağma sanat eserlerini satan simsarlarından her çeşit işbirlikçiye kadar birçok kişinin irili ufaklı kazançlar sağladığı aşikârdır.

Faşizmin kitle tabanının ne kadar geniş olduğunu tahmin etmek hiç de kolay değildir. Bu çirkinliğin tüm ayrıntıları hâlâ bilinmiyor. Örneğin;  müttefiklerin soykırımı bildikleri halde niçin bu konuda bir şey yapmadıkları son derece merak edilen bir konu. Keza kaynağını Nazi altınlarından alan kirli paraların kullanılmasına uzun yıllar fazla ses çıkartmamaları da anlamlıdır.

Paranın hiçbir inancı olmadığı ne yazık ki burada da ispatlanmış oldu. Çünkü sınırın hemen ötesinde askerler birbirini boğazlarken İsviçre'de faaliyet gösteren Bank of International Settlements'ın (BIS) Amerikalı başkanı, Fransız genel müdürü ve Nazi partisi üyesi Alman yardımcısı Londralı bankerlerle birlikte Nazi altınlarını temizlemekle uğraşıyorlardı. BIS savaştan sonra 4 milyon dolarlık Nazi altınını iade etmek zorunda kaldı; ama bu, savaş boyunca yaptığı kârın sadece küçük bir kısmıydı.