Giysi, kendini sunma biçimi, insa­nın "ikinci deri"si, kumaştan yapıl­mış "ikinci kişiliği"dir. Bilinçli ya da bilinçsiz, onu taşıyan kişi hakkında mesaj ve işaret yollar. İşte bu yüz­den, pantolonun kültürel geçmişine yönelik çalışmalarda belirtildiği gibi, "erkek cinsiyetinin sarılıp sarmalan­ması" çok özel bir anlam taşıyor. Bu yüzden pantolon, yalnızca basit bir pantolon değil... Erkek onu giymez­se, bir gömlekle kalıverir. Onsuz, ta­mamen iktidarsız olmasa da "zayıf” olarak algılanır. Ve pantolonun görü­nümü endişe kaynağı bile olabilir. Başka bir deyişle, pantolon kendi içinde bir bütünlük oluşturur.

Araştırmacı Gundula Wolter'e göre, taş devri kaya ressam­ları, pantolonun "10 bin yıl önce bilindiği"ni doğruluyor. Ünlü moda ta­rihçisi Ingrid Loschek'in tahminine göre, taş devri insanlarının yaşadıkla­rı Güney Fransa ve İspanya'daki ma­ğaralarda yer alan şaşırtıcı kaya re­simleri, insan ve hayvan betimleme­leriyle dolu ve büyük ihtimalle Şamanların gerçekleştirdikleri ayinleri gösteriyor.

Bu yüzden Loschek, belki de ta­rihte ilk kez erkekleri ve kadınları pantolonlar içinde gördüğümüz Gü­ney Fransa'daki de Cogul Mağara­sı'nda bulunan betimlemeleri şöyle yorumluyor: Bu "elbiseli" adamlarla "günlük yaşamdan bir sahne değil, şamanlar" gösteriliyor. Kaya resimle­rinde, elbisesiz avcılar da bulunuyor. Şamanların amacı, kendilerini kabile halkından her zaman çok farklı sun­mak... Bu nedenle, daima gösterişli özel dekorlar ve yerel giysiler içinde, toplumda göze çarpan kişiler olarak görülüyorlar.

İl­kel pantolon, büyük ihtimalle, taş devri Şamanlarının ayinlerde giydik­leri türden bir giysiydi. Hiçbir şekil­de eski zamanlarda giyilen, alışılmış, günlük erkek giysilerinden değildi. Açık olan bir şey varsa, o da, taş devri pantolonlarının yalnızca amaca uygunluk düşüncesiyle geliştirilme­diğiydi. Bu giysiler, başlangıçtan bu yana, erkeğin gücünün ve otoritesi­nin bir sembolü oldular ve bireyin toplumdaki konumunu gösteren bir araç olarak görüldüler.