Nitekim, mitolojiye göre kahraman Herakles de, 9. macerasında Amazon kraliçesi tarihi gerçeklerden çok fantezilerine dayanarak yapmıştı. Hippolyte'nin altın kemerini savaşarak ele geçirmişti. Hippolyte'nin, Karadeniz kıyılarındaki "Amazonlar ülkesini kız kardeşi Antiope ile birlikte yönettiğine inanılıyordu. Yine söylenceye göre; Atina'nın mitolojik kralı Theseus Antiope'yi kaçırıp onunla evlenince, Amazonlar Atina civarını yakıp yıkmışlardır.

M.Ö. 5. yüzyılda yaşayan Bod­rumlu tarihçi Herodot, bu söylenceleri öğrendikten sonra Amazonların ülkesini aramaya çıkan ilk kişi oldu. O, erkeksiz yaşadıkları söylenen bu kadınların ülkesini Anadolu'da, Karadeniz bölgesinde aramıştı. Herodot, böyle bir ülkenin varlığını kanıtlayamamış, ama hikayeyi yeni mitlerle zenginleştirmişti. Bugün, antik çağdan kalan yazılı kaynaklar ve arkeolojik bulgular, Karadeniz bölgesinde Yunan kolonizasyonu öncesinde de küçüklü büyüklü 90 kadar etnik grubun bulunduğunu anlatıyor. Amazonların, işte bu gruplardan biri ve en ilginci olduğu söyleniyor. Thermedon Nehri'nin Karadeniz'e döküldüğü noktada kurulmuş olan Themiskyra (Terme) kentinin, onların başkenti olduğuna inanılıyor.

Themiskyra kenti, bugünkü Ordu ile Fatsa'nın bulunduğu yerde... Hitit devletinin yaşadığı yıllarda bu bölge Hititler'in elindeyken, Hellen ve Ro­ma çağlarında bölgeye "Pontos" adı veriliyordu. Herodot, Amazonlar'ın Thermedon Nehri kıyısındaki savaşta Theseus ve ordusuna karşı yürüttük­leri savaşta yenildiklerini, fakat esa­retten kaçarak İskitler'in ülkesine gittiklerini ve burada buldukları erkek­lerden çocuk doğurarak "Sarmatlar" boyunu kurduklarını yazmıştı.

Sarmatlar, bu yeni ülkede de töre­lerini korumuşlar, en az bir düşman öldüren bir Amazon'un çocuk doğur­masına izin vermişlerdi. Savaşta kul­landıkları okları, zehirli bitkilerin su­yuna batırmışlar; ok ve yaydan başka, "labrys" adı verilen iki ağızlı baltayı da silah olarak kullanmışlardı. Bugün bu baltaya, hem Girit hem de Hitit kabartmalarında rastlanıyor. At üs­tünde savaşan Amazonlar, atı sadece arabaya koşmak için kullanan Yunan­lılar'ı çok etkilemiş olsa gerek...