Nene Hatun, üzerlerine açılan ateşe rağmen en ön saf­ta ilerliyor; Kara Fatma, Hür­müz ve Name adlarındaki ka­dınlarla birlikte, erkeklerin yanı sıra dövüşüyordu. Balta­lar, satırlar; ata yadigarı kılıç­lar birer ikişer inip kalkıyor, her iniş kalkışta birkaç Rus askeri cansız ye­re seriliyordu.

O gece orada, Erzurum halkı, askeri, kadını, erkeğiyle birlikte bir kahramanlık des­tanı yazdı. Böylesine şiddetli bir karşı koyma beklemeyen Ruslar önce şaşırdılar; daha sonra da panik içinde geri çe­kildiler. Olay, 'Aziziye Zaferi' adıyla kayda geçti ve Nene Hatun'un adı da 'Aziziye Kahramanı' olarak ebedileşti.

Türk kadınının 'kahra­manlık simgesi' olarak öne çı­kan Nene Hatun'un öyküsü, Soğuk Savaşı'ın en sıcak yılla­rında, Türkiye de NATO'ya girdiğinde, dünya basınına yansıdı: Kimi gazeteler tara­fından, "Türk Jan Dark'ı", "Dişi Aslan" gibi sıfatlarla anılır oldu. O yıllarda, Nene Hatun’u ziyaret edip elini öpenlerden biri de NATO Başkomutanı Orgeneral Ridgway idi.