Zeybek sözcüğünün kökeni konusunda bilim adamları ve araştırmacılar arasında birçok değişik, hatta karşı karşıya duran görüşler vardır.Bugün için eldeki verilerle sorunu çözümlemek doğrultusunda bir görüş birliğine varmak da olası görünmemektedir.

Onur Akdoğu zeybek kavramının eski Türkçede koruyucu zırh anlamına gelen "say", sağlam ve sıkı anlamına gelen "bek" sözcüklerinin birleşmesinden doğan bir kavram olduğunu söylemektedir.Zeybek sözcüğü için; "Güçlü, kuvvetli koruyucu anlamında kullanılmış saybek kelimesinin yüzyıllar içinde önce saybak, daha sonra seybek, seybak, zeybak ve Zeybek olarak değişim sonucu ortaya çıkmıştır." Demektedir.

Dr. Tahir Kutsi, Bizanslı tarihçi Parhimeres'i tanık göstererek Zeybek sözcüğünün Türkçe kökenli olduğunu savunmaktadır. Bizanslı tarihçinin belirttiğine göre Aydın, Salmpakis Mantahias adındaki bir komutan eliyle Türklerine eline geçmiştir. Bu komutan da Gazi Menteşe'dir "Salmpakis" unvanıyla anılmaktadır. Salmpakis ise "Saybak"tır. Rum alfabesinde "B" harfi olmaması dolayısıyla aradaki "B" harfi "MP" harfleriyle gösterilmekte dir ve yine aradaki "L" harfi de yumuşaktır, "Y" gibi söylenmektedir. Saybak sözcüğü de yiğitlik, mertlik ifade eder. Bu sözcük, zamanla yumuşayıp incelerek "Zeybek" olmuştur. Ayrıca araştırmacı, Orta Asya'da ve Türkistan'da Zeybek, Saybak, Seybek adında köyler bulunduğunu, sözcüğün Ege Bölgesi'nde "yiğit" özü sözü doğru, kişiliğine inanılan, sözüne güvenilen kişi" anlamı taşdığını belirtmektedir.