Şu an sadece 1 bit’lik bilgi depolanabilse de bilgi depolamayı ve işlemeyi hücre içinde mümkün kılmasından ötürü bu araştırma önemli. Belki de bu sayede doktorlar bir gün kanserli bir hastaya yerleştirecekleri bir cihaz sayesinde kanserli hücrelerin bölünme hızını takip etme imkânına kavuşacak veya hücre yaşlanırken hücre içinde neler olduğunu kaydedebilecekler. Stanford Üniversitesi’nden Jerome Bonnet: “canlı bir hücrenin içindeki DNA’ya bilgi yazıp silebiliyoruz; hücrenin içine hesaplama ve mantığı sokabiliyoruz” açıklamasını yaptı.

Bilim insanları insan vücudunun içine minik bilgisayarlar yerleştirmeyi uzun zamandır hayal etmelerine karşın bu kadar küçük bilgisayarlar bugünkü teknolojiyle hâlâ tasarlanamıyor. Bu yüzden araştırmacılar biyolojik araçlara, örneğin DNA’ya ve enzimlere yöneldi. Daha önce yapılan araştırmalarda DNA’ya bilgi yazmak ve silmek başarılmıştı, ama aynı DNA parçasına tekrar yazmak mümkün olmuyordu.

Yapılan bu yeni araştırmada, depolama ortamı olarak DNA, DNA’ya yazmak ve silmek için ise bakterileri enfekte eden virüslerden (bakteriyofaj) elde edilmiş “recombinases” adı verilen enzimler kullanıldı. Virüsler bu enzimleri enfekte ettikleri bakterinin DNA’sına kendilerini bağlamak için kullanıyor.

Yapılan çalışmada enzim DNA’nın belirli bir parçasına giderek orada ufak bir değişiklik yapıyor ve gönderilen yeni bir sinyalle değişikliği eski haline çeviriyor. Bu değişmiş ve değişmemiş gen parçaları bilgisayar bitleri olan 1’e ve 0’a karşılık geliyor. Araştırmacıların hedefi 1 bitlik hafızayı ilk önce 1 byte’a çıkarmak ve DNA’yı değiştirmek için gereken bir saatlik süreyi kısaltmak.